Publicaties

Waar zijn wij toch mee bezig in Nederland? 

Misschien kent u die reclame van  een moeder die met haar dochter op de kermis loopt en bij  een kraampje komt waar suikerspinnen worden gemaakt. Ze vraagt "verkoopt u ook suikervrije suikerspinnen”? De eerste keer dat ik deze reclame zag moest ik lachen, maar inmiddels is dat lachen langzaam aan het vergaan. Waar zijn wij toch mee bezig in Nederland? Een krantenkop afgelopen week: gokken via internet zorgt voor meer gokverslaafden. Wat gek hè. Er waren tijden dat gokken verboden was, juist om dit tegen te gaan. Maar nee, gokken, juist via internet, moet kunnen. Het levert de staatskas immers geld op. Ook oud-voetballers zien we inmiddels volop het gokken aanprijzen, want het "is een makkie”. Ja voor hen is het makkelijk geld verdienen, maar wat een ellende het met zich mee kan brengen, dát laten ze niet zien. Nee "laat regelmatig je kleine bedragen uitkeren”, horen we in een andere reclame met een zorgvuldig nagebouwde Yoga-omgeving met "matjes”. Geloof mij er is maar één partij die geld verdient aan gokken en dat zijn de gokkers niet! 

In het dagblad Trouw van 4 juni jl. stond trouwens een bijzonder artikel over een boek met de titel: "Dat mag je óók (al niet meer) zeggen”? Ik zal eerlijk zijn, van sommige wist ik niet eens dat je dat niet meer mag zeggen. Neem bijvoorbeeld afrikaantjes (Tagetes patula), dit voorjaar nog 40 stuks gekocht, want ze verjagen mieren en scheiden in de wortels stoffen af die parasitaire wormpjes in de bodem doden. Maar afrikaantjes kan mogelijk kwetsend zijn, dus is het voortaan Tagetes. Kan dovenetel of blinde vink dan nog wel?   

Wat ik hier eigenlijk mee wil zeggen is het volgende: laat je niet gek maken door alles wat je ziet of hoort. Maar blijf vooral bij jouw eigen gevoel. Doe waar jij je goed bij voelt. Maar denk wel aan elkaar. Laat elkaar in de waarde en ga het gesprek met elkaar aan als jij je niet prettig voelt bij iets wat iemand zegt of doet. 

Wethouder Van Leeuwen